Wymienione w niniejszej instrukcji pojazdy z silnikiem Diesla są wyposażone w turbosprężarkę napędzaną spalinami. W turbosprężarce na jednym wale zamontowane są dwa koła turbiny, które znajdują się w odseparowanych od siebie obudowach. Napęd kół zapewniają spaliny. Podnoszą prędkość obrotową wału sprężarki do 120 000 obr./min. Ponieważ wirnik napędzany spalinami i wirnik powietrza dolotowego są osadzone na tym samym wale, powietrze atmosferyczne jest wtłaczane do komór spalania cylindrów z tą samą częstotliwością.
Dzięki dobremu współczynnikowi wypełnienia w istniejących silnikach można osiągnąć wzrost mocy do 100%. W zależności od typu silnika zastosowanie turbosprężarki zwiększa również moment obrotowy. Stopień tego wzrostu zależy między innymi od ciśnienia powietrza doładowującego, które w samochodzie osobowym wynosi od 0,4 do 0,8 bara. Ciśnienie powietrza doładowującego może być kontrolowane i regulowane przez jednostkę sterującą silnika za pomocą zaworu elektromagnetycznego lub powietrze może być wdmuchiwane tylko przez zawór redukcyjny.
Pomiędzy turbosprężarką a wlotem powietrza może znajdować się chłodnica powietrza doładowującego, która obniża temperaturę powietrza sprężanego przez sprężarkę. Zwiększa to moc silnika, ponieważ schłodzone powietrze ma wyższą zawartość tlenu ze względu na dużą gęstość.
W przeciwieństwie do silnika spalinowego, pojazdy z turbodoładowanym silnikiem wysokoprężnym nie muszą redukować normalnego sprężania, co pozwala na pełne wykorzystanie wtryskiwanego paliwa nawet w niskim zakresie obrotów silnika.
Turbosprężarka jest niezwykle precyzyjnie wykonaną jednostką. Z reguły w przypadku awarii turbosprężarka jest wymieniana całkowicie.